Meester Pim was mijn wiskunde leraar. We zaten in zijn werkkamer en ik hoorde zijn vrouw rondscharrelen in de keuken. Ze was de maaltijd aan het klaarmaken en ik was uitgenodigd om te blijven eten. Dat was erg aardig van haar. Meester Pim gaf me bijles in wiskunde omdat ik lessen had gemist terwijl ik met mijn vader in het buitenland was. Dan zaten we een uur in zijn werkkamer, en eerlijk gezegd dacht ik dat het alleen maar zou gaan over de wortelformule van de vierkantsvergelijking of wat het ook. In plaats daarvan zat hij steeds maar te staren...